https://docs.google.com/document/d/1TYDlR1uim7ZqUHpLdl2I1_S9g3QQ8J_d0Sd4tc5NABQ/edit
Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019
Τρίτη 18 Ιουνίου 2019
Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019
Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019
Τα οφέλη των Νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία
Τα οφέλη των Νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία
Εισαγωγή
Συχνά διατυπώνεται η άποψη από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς πως οι νέες τεχνολογίες αποτελούν μια »πληγή» στην καθημερινότητα των μαθητών και ειδικότερα κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία και τροφοδοτείται ακόμη περισσότερο με την εισαγωγή και επίσημα πλέον των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική πράξη. Όμως, παρόλο που αρκετοί πιστεύουν ότι το διαδίκτυο απομονώνει τα παιδιά και τα καθιστά παθητικούς δέκτες της πληροφορίας, έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συμφωνούν με τη χρήση των νέων τεχνολογιας στη διδασκαλία. Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών καταρτίζονται συστηματικά ώστε να εκπαιδευτούν επαρκώς στη σωστή χρήση των ΤΠΕ, ενώ οι περισσότεροι γονείς δηλώνουν ευχαριστημένοι από την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στα σχολεία καθώς θεωρούν αμεσότερη και αποτελεσματικότερη την εκμάθηση μέσω της χρήσης των δυνατοτήτων που παρέχει η τεχνολογία στους μαθητές. Θεωρείται λοιπόν πως με την ένταξη των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην εκπαιδευτική διαδικασία, οι μαθητές θα αποκτήσουν γνώσεις και θα κατανοήσουν έννοιες, θα αναπτύξουν δεξιότητες συνεργασίας και επικοινωνίας, θα ψυχαγωγηθούν και θα ενθαρρυνθούν στη χρήση των νέων τεχνολογιών στην καθημερινή ζωή (Plowman & Stephen, 2005). Αν ο υπολογιστής χρησιμοποιηθεί σωστά σε κατάλληλο μαθησιακό περιβάλλον μπορεί να συμβάλλει θετικά στην κοινωνικοποίηση των παιδιών αναπτύσσοντας τις δεξιότητές τους, τη δημιουργικότητά τους και καλλιεργώντας τη στάση τους για την επίλυση των προβλημάτων, εντάσσοντας έτσι τις ΤΠΕ στην καθημερινότητα των νέων. Η τεχνολογία, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί στόχο, αλλά μια χρήσιμη ενίσχυση της διδασκαλίας, για να εμπλουτίσει και να δώσει ποικιλία στο μαθησιακό περιβάλλον (Krajka, 2000; Fox 1998; Plowman & Stephen, 2003).
Σύμφωνα με τον Κόμη το διαδίκτυο συμβάλει στη δημιουργία αρμονικών σχέσεων και στην αποφυγή συγκρούσεων, ενισχύοντας τη συνεργασία και ευνοώντας όχι μόνο τη συναισθηματική αλλά και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών(Κόμης, 2012). Εύλογα λοιπόν προκύπτει και το συμπέρασμα πως εργαλεία που στο παρελθόν ήταν άγνωστα, στη σύγχρονη εποχή συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, εξελίσσοντας τη σκέψη των παιδιών. Έτσι, όσο νωρίτερα ασχολούνται τα παιδιά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τόσο περισσότερο αποκτούν την ικανότητα να αναπτύσσουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες (Δανασσής-Αφεντάκης, 1997).
Οι νέες τεχνολογίες στη μάθηση
Θετική αποτίμηση των ψηφιακών μέσων
Είναι γεγονός πως οι Τ.Π.Ε. δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το δάσκαλο. Βέβαια, αναμφίβολα ο ρόλος του εκπαιδευτικού διαφοροποιείται με την εισαγωγή των ΤΠΕ στο σχολείο και γίνεται περισσότερο καθοδηγητικός και διαμεσολαβητικός (Forcier & Descy, 2002). Η εμπειρία του εκπαιδευτικού και η παρεμβατικότητά του συμβάλουν ώστε η νέα εκπαιδευτική τεχνολογία παρέχοντας εργαλεία και δυνατότητες (Ράπτης & Ράπτη, 2002) να αποκτήσει νόημα και στη συνέχεια να μετουσιωθεί σε μαθησιακό και αναπτυξιακό εργαλείο.
Σε ένα μαθησιακό περιβάλλον περισσότερο διαδραστικό, παρατηρείται πως ο μαθητής έχει ζωηρό ενδιαφέρον για την εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία και αποσπά την προσοχή των μαθητών ποικιλοτρόπως. Αρχικά, ωθεί τους μαθητές στην παραγωγή νέων ιδεών, στη διατύπωση κι έκφραση απόψεων καθώς και στη διερεύνηση λύσεων για πιθανά προβλήματα που προκύπτουν, από τα προς συζήτηση θέματα. Και η τεχνολογία πολυμέσων επεκτείνει σημαντικά αυτές τις δυνατότητες επιτρέποντας να χρησιμοποιούνται πολλαπλοί κώδικες αναπαράστασης (representational codes) και τροπικότητας (modalities) π.χ. γραφικά, ήχος, σχεδιοκίνηση, video (Plowman & Stephen, 2003). Ακόμη, ενισχύεται η διερευνητική μάθηση, μέσω της οποίας ο μαθητής έχει τη δυνατότητα να μεταβάλλει τα χαρακτηριστικά τους με προσομοιώσεις για παράδειγμα, ώστε να μπορέσει να κατανοήσει το σύστημα που μελετά, αναγνωρίζοντας τις αλλαγές που συμβαίνουν (Ντολιοπούλου, 1999).
Επιπλέον, η τεχνολογία επιτρέπει την επικοινωνία από απόσταση μέσω του διαδικτύου μεταφέροντας ταυτόχρονα κάθε αναπαράσταση μάθησης που απαιτείται για μία ποιοτική εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της καταγραφής (documentation) των ενδιαφερόντων των παιδιών, βάσει των οποίων αναπτύσσονται τα διάφορα project, συμβάλλοντας στην υλοποίησή και των ατομικών ιδεών των παιδιών. Επίσης, τα τεχνολογικά μέσα παρέχουν στους μαθητές, τους παιδαγωγούς και τους γονείς τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας των project και συνακόλουθα της προόδου των παιδιών ώστε να τα βοηθήσουν να οργανώσουν και παρουσιάσουν τις ιδέες τους με διαφορετικά μέσα. Έτσι, εφαρμόζεται η ανακαλυπτική μάθηση με την εξερεύνηση και την αλληλεπίδραση των παιδιών μεταξύ τους και με το περιβάλλον ενώ τα παιδιά ωθούνται στην οπτικοποίηση του τρόπου σκέψης και τον αναστοχασμό που αυτός μπορεί να παράγει (Hong & Street, 2004).
Βάσει των παραπάνω, όσο νωρίτερα ασχολούνται τα παιδιά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τόσο περισσότερο αποκτούν την ικανότητα να αναπτύσσουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες, τις δεξιότητες δηλαδή που αποκτώνται με το χειρισμό των νέων τεχνολογιών και των ψηφιακών μέσων. Στον όρο ψηφιακές δεξιότητες εμπεριέχονται οι ικανότητες του ατόμου που σχετίζονται με τη δημιουργικότητα, όπως η φαντασία, καθώς και με την κριτική σκέψη και στάση που ασκεί το άτομο στα ψηφιακά μέσα, αμφισβητώντας και αναλύοντάς τα. Μια ακόμη δεξιότητα που αποκτά το άτομο είναι η κατανόηση της κοινωνίας και του πολιτισμού, καθώς και η ικανότητα της αναζήτησης πληροφοριών που απαιτούνται για μια εργασία με την κριτική επιλογή τους. Φυσικά, σημαντική είναι η επικοινωνιακή δεξιότητα, η οποία και αναπτύσσεται μέσω έκφρασης συναισθημάτων, με την κατανόηση των διαφορικών εννοιών μιας λέξης και την επίγνωση της εκπροσώπησης του κοινού (Hague & Payton, 2010).
Η ενασχόληση των παιδιών με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ερεθίσματα που λαμβάνουν από την οικογένειά τους, όπως συμβαίνει δηλαδή με οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση. Εάν δηλαδή η οικογένεια παροτρύνει το παιδί να ασχοληθεί με τις νέες τεχνολογίες, τότε είναι πιο πιθανό να αναπτύξει και ψηφιακές δεξιότητες. Με την παρότρυνση της οικογένειας, συνδέεται άμεσα και το οικονομικό επίπεδο, από το οποίο εξαρτάται ως ένα βαθμό η ανάπτυξη ή μη των ψηφιακών δεξιοτήτων σε ένα παιδί. Έτσι, εάν οι γονείς προέρχονται από τα μεσαία ή ανώτερα κοινωνικά στρώματα, τότε είναι περισσότερο πιθανό, το παιδί από μικρή κιόλας ηλικία να έχει εξοικειωθεί με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, σε αντίθεση με ένα παιδί χαμηλότερο οικονομικού επιπέδου (Huyer & Sikoska, 2003).
Διάφορες έρευνες, υποστηρίζουν τη θετική επιρροή των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, κυρίως στις μικρές ηλικίες, εφόσον πρόκειται για κατάλληλα αναπτυξιακά προγράμματα. Τα παιδιά μαθαίνουν με ταχύτερους ρυθμούς (Segers & Verhoeven, 2002), ενώ τους δίνεται η δυνατότητα να μάθουν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και δυνατότητες προχωρώντας σε επόμενο γνωστικό επίπεδο, αφού πρώτα έχουν κατακτήσει το προηγούμενο, κάτι που δεν προσφέρεται στην παραδοσιακή διδασκαλία. Κατά την εργασία στον υπολογιστή τα παιδιά μικρής ηλικίας αναπτύσσουν μια πληθώρα κοινωνικών αλληλεπιδράσεων τόσο με τους συμμαθητές (σχολιασμοί, αλληλοβοήθεια και “μοίρασμα”της χρήσης του υπολογιστή), όσο και με τους εκπαιδευτικούς (σχόλια σε σχέση με την εργασία του παιδιού, παρέμβαση σε περίπτωση διάσπασης της προσοχής, παροχή βοήθειας στο παιδί) (Heft & Swaminathan, 2002).
Οι Shute & Miksal (1997) στην έρευνά τους παρατηρούν ότι τα παιδιά είναι περισσότερο συγκεντρωμένα και παρουσιάζουν πιο έντονο ενδιαφέρον για την μάθηση, όταν αυτή γίνεται με χρήση των ΤΠΕ. Επιπλέον, ο μαθητής συμμετέχει ενεργά στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα σε ένα διαδραστικό περιβάλλον, γεγονός που τον καθιστά από παθητικό δέκτη, δημιουργό της πληροφορίας και της γνώσης. Σύμφωνα με τον Poole η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαιδευτική διαδικασία, συνδέεται με την υποστήριξη της μάθησης, της διδασκαλίας, της κοινωνικοποίησης του παιδιού, της κοινωνικής ένταξης των παιδιών με ειδικές ανάγκες και της δημιουργικότητας και αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών (Σολομωνίδου, 2000, 76).
Συμπεράσματα
Όπως προκύπτει λοιπόν από τις έρευνες τα μικρά παιδιά μπορεί να ωφεληθούν από τις τεχνολογίες, εάν μια σειρά από στοιχεία είναι παρόντα κατά την εξέλιξη μιας δραστηριότητας με υπολογιστές (McCarrick & Xiaoming, 2007). Έτσι, θεωρείται βασική προϋπόθεση η δραστηριότητα που επιλέγεται να είναι σχετική με το πρόγραμμα σπουδών. Η επιλογή της τεχνολογίας που θα χρησιμοποιηθεί θα πρέπει να συνδέεται άμεσα με τα προβλήματα που αφορούν στην καθημερινή ζωή, ωθώντας τους νέους στη λήψη αποφάσεων μέσω της αλληλεπίδρασης κι ενισχύοντας έτσι την ενεργητική καθώς και ανακαλυπτική μάθηση. Αυτό προϋποθέτει την παρουσία των υπολογιστών μέσα στην τάξη κι όχι σε ξεχωριστό εργαστήριο, γεγονός που συμβάλλει στη συνεργασία και αλληλεπίδραση των μαθητών επιτρέποντάς τους να έχουν το δικό τους ρυθμό. Θα πρέπει να τονιστεί όμως πως η αλόγιστη χρήση μέσων και υλικών δε σημαίνει ότι θα έχει και θετικά αποτελέσματα. Ένας τέτοιος χειρισμός από πλευράς των εκπαιδευτικών θα επέφερε σύγχυση στα παιδιά, υψηλό βαθμό απαιτήσεων σχετικά με την ηλικία τους και τον κίνδυνο αποστασιοποίησης εκπαιδευτικών-μαθητών και ύπαρξης χαμηλών διαπροσωπικών σχέσεων στην τάξη.
Η παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ οφείλει να ακολουθεί κάποιες κατευθυντήριες γραμμές ως προς τη σχεδίαση και υλοποίηση του μαθησιακού περιβάλλοντος και την αξιολόγηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων. Έτσι, οι μαθησιακές δραστηριότητες θα πρέπει να βασίζονται σε μια συγκεκριμένη παιδαγωγική θεώρηση και θα πρέπει να συνάδουν με αυτή, ενώ η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται με βάση την παιδαγωγική θεώρηση, τους εκπαιδευτικούς στόχους και τις ιδιαιτερότητες κάθε μαθητή. Φυσικά, οι μαθησιακές δραστηριότητες θα πρέπει να αξιοποιούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας, καθώς συνδέονται άμεσα με το κατάλληλο λογισμικό.
Bιβλιογραφία
Krajka, J. (2000). Using the Internet in ESL Writing Instruction. The Internet TESL Journal, 6(11).
McCarrick, K. & Xiaoming, L. (2007). Buried treasure: The impact of computer use on young children’s social, cognitive, language development and motivation. AACE Journal, 15 (1), 73-95.
Plowman, L. & Stephen, C. (2003). A “benign addition”? Research on ICT and pre-school children. Journal of Computer Assisted Learning, 19, 149- 164.
Shute, R. & Miksad, J. (1997). Computer assisted instruction and cognitive development in preschoolers. Child Study Journal, 27(3), 237-253.
Heft, T. M., & Swaminathan, S. (2002). The effects of computers on the social behavior of preschoolers. Journal of Research in Childhood Education, 16(2), 162-174.
Pryor, J., (1994), Enhancing Confidence in the Gender Sensitive Curriculum.National Association for Urban Studies, Lewis Cohen Urban Studies Centre, University of Brighton, United Kingdom.
Δανασσής-Αφεντάκης, Α. (1997), Εισαγωγή στην Παιδαγωγική-Σύγχρονες τάσεις της αγωγής. Αθήνα
Κόμης, Β. (2004J. Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των επικοινωνιών. Αθήνα: Νέων ΤεχνολογιώνΚόμης, Β. (2012), Παιδαγωγικές δραστηριότητες με υπολογιστές στην προσχολική και στην πρώτη παιδική ηλικία, Πάτρα
Ράπτης, Α. & Ράπτη, Α. (2002). Μάθηση και Διδασκαλία στην εποχή της Πληροφορίας. Αθήνα: Τελέθριον.Σολομωνίδου, X. (2000). Η μάθηση με τη χρήση υπολογιστή: δεδομένα ερευνών. Themes in Education 1Q1,75-100. Αθήνα: Leader Books.
Ντολιοπούλου, Ε. (1999). Σύγχρονες τάσεις της προσχολικής αγωγής. Αθήνα: Εκδόσεις «Τυπωθήτω».
Τι είναι αυτισμός
Τι είναι Αυτισμός
Ο αυτισμός είναι μία σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που τυπικά διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου. Είναι μέρος μίας ομάδας διαταραχών γνωστή ως Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ASD). Σήμερα, 1 στα 50 άτομα διαγιγνώσκονται με αυτισμό, καθιστώντας τον πιο κοινό από το συνολικό ποσοστό του παιδικού καρκίνου, του διαβήτη και του AIDS. Εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες και είναι 4 φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε αγόρια απ’ ότι κορίτσια. Ο αυτισμός εμποδίζει (καταστρέφει) την ικανότητα του ατόμου να επικοινωνεί και να συσχετίζεται με τους άλλους. Επίσης συνδέεται με δύσκαμπτες ρουτίνες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπως η έμμονη ταξινόμηση αντικειμένων ή το να ακολουθεί πολύ συγκεκριμένες ρουτίνες. Τα συμπτώματα ποικίλουν από πολύ ήπια έως αρκετά σοβαρά.
Ο αυτισμός προσδιορίστηκε πρώτη φορά το 1943 από τον Dr. Leo Kanner του νοσοκομείου John Hopkins. Την ίδια περίοδο, ο Γερμανός επιστήμονας, Dr. Hans Asperger, περιέγραψε μία ηπιότερη μορφή της διαταραχής που είναι γνωστή ως το Σύνδρομο Asperger. Αυτές οι δύο διαταραχές βρίσκονται στη λίστα του DSM IV (Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο για τις Νοητικές Διαταραχές) ως δύο από τις πέντε αναπτυξιακές διαταραχές που συμπεριλαμβάνονται στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Οι άλλες είναι το Σύνδρομο Rett, PDD NOS ( διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή), και η Παιδική Αποσυνδετική Διαταραχή. Όλες αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από διάφορα επίπεδα βλάβης στις ικανότητες επικοινωνίας και στις κοινωνικές δεξιότητες, και επίσης από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος συνήθως μπορούν να διαγνωστούν με αξιοπιστία από την ηλικία των 3, αν και η πρόσφατη έρευνα πάει την ηλικία διάγνωσης προς τα κάτω, τόσο νωρίς, όσο στην ηλικία των 6 μηνών. Συνήθως οι γονείς είναι αυτοί που παρατηρούν πρώτοι ασυνήθιστη συμπεριφορά στο παιδί τους ή την αδυναμία του παιδιού τους να κατακτήσει τα τυπικά αναπτυξιακά ορόσημα. Ορισμένοι γονείς περιγράφουν ένα παιδί που διέφερε από την στιγμή της γέννησής του, ενώ άλλοι περιγράφουν ένα παιδί που εξελισσόταν κανονικά και μετά έχασε αυτές τις δεξιότητες. Οι παιδίατροι ίσως αρχικά να απορρίψουν τα σημάδια του αυτισμού, σκεπτόμενοι ότι το παιδί «θα προφτάσει» και ίσως συμβουλέψουν τους γονείς να «περιμένουν και θα δουν». Οι νέες μελέτες δείχνουν ότι όταν οι γονείς υποψιάζονται ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους, συνήθως έχουν δίκιο. Αν ανησυχείτε για την ανάπτυξη του παιδιού σας, μην περιμένετε : μιλήστε στον παιδίατρό σας για το να εξεταστεί το παιδί σας για αυτισμό.
Αν το παιδί σας διαγνωστεί με αυτισμό, η πρώιμη παρέμβαση είναι κρίσιμη για να επωφεληθείτε στο μέγιστο από τις υπάρχουσες θεραπείες. Αν και οι γονείς μπορεί να ανησυχούν ότι θα κολλήσει στο νήπιο η ταμπέλα του «αυτιστικού», όσο πιο νωρίς γίνει η διάγνωση, τόσο πιο νωρίς μπορεί να ξεκινήσει η παρέμβαση. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν κάποια αποτελεσματικά μέσα για να προλάβουμε τον αυτισμό, πλήρως αποτελεσματικές θεραπευτικές αγωγές, και καμία θεραπεία. Η έρευνα παρ’ όλα αυτά υποδηλώνει, ότι η πρώιμη παρέμβαση σε ένα κατάλληλο εκπαιδευτικό σκηνικό για τουλάχιστον δύο χρόνια στην προσχολική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές βελτιώσεις για αρκετά νεαρά παιδιά με κάποια διαταραχή του αυτιστικού φάσματος. Μόλις διαγνωστεί ο αυτισμός, θα πρέπει να ξεκινήσει και η εκπαίδευση της πρώιμης παρέμβασης. Τα αποτελεσματικά προγράμματα εστιάζουν στην ανάπτυξη της επικοινωνίας, των κοινωνικών και γνωστικών δεξιοτήτων.
Τα κείμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του Οργανισμού Autism speaks (www.autismspeaks.org) και δημοσιεύονται με ειδική άδεια.
Πέμπτη 30 Μαΐου 2019
Καλές πρακτικές για την ανατροφοδότηση των γραπτών εργασιών στην ΕξΑΕ
Η ανατροφοδότηση συνιστά ένα από τα βασικότερα στοιχεία της Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης και συνάμα συμβάλλει αποφασιστικά στην επιτυχημένη λειτουργία της. Η παρούσα εργασία δεν επιδιώκει τον προσδιορισμό μιας φόρμουλας-μιας επιδιωκόμενης μορφής ανατροφοδότησης, αλλά περιορίζεται σε μια περιγραφή ενός ευρύτερου πλαισίου, στο οποίο και πρέπει να στηρίζεται μια επιτυχής ανατροφοδότηση –με σημείο αναφοράς πάντα το εξεταζόμενο άρθρο του Wion με τίτλο “Feedback on Assignments in Distance Education”. Όποιο στυλ ανατροφοδότησης και αν υιοθετείται, λοιπόν, επιδιώκεται να ακολουθείται μια σταθερή πορεία προς τις εξής καλές πρακτικές:
ü Ύπαρξη αντιστοιχίας της ανατροφοδότησης με το επίπεδο ανάπτυξης του μαθητή και τις βασικές μαθητοκεντρικές αρχές της ψυχολογίας.
ü Παροχή υποστήριξης τόσο στον εκπαιδευόμενο όσο και στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία.
ü Δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη μιας πληθώρας ικανοτήτων και δεξιοτήτων (γνωστικών, μεταγνωστικών, κοινωνικών, κ.ά.).
ü Με σημείο αναφοράς τις ανάγκες και τις προσωπικές φιλοδοξίες των φοιτητών, ο εκπαιδευτής δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για την προσωπική τους εξέλιξη κι αναπροσαρμόζει τους στόχους του όλου προγράμματος και της εκπαιδευτικής διαδικασίας με βάση αυτές.
ü Επιλογή ασφαλών ενεργειών από μέρους του διδάσκοντα.
Εκείνος πρέπει να προβλέπει τις αντιδράσεις των φοιτητών του και να μεριμνά για την διατήρηση της ομαλής σχέσης και επικοινωνίας τους.
üΔημιουργία προϋποθέσεων για εποικοδομητικό και ουσιαστικό διάλογο του εκπαιδευτικού ζεύγους (με τη χρήση ερωτήσεων, την έκφραση προσωπικής άποψης, κ.ά.).
ü Σύνδεση της νέα γνώσης με την προϋπάρχουσα.
ü Αναγνώριση της σπουδαιότητας της συναισθηματικής κατάστασης του φοιτητή και η παρουσία ενός εκπαιδευτικού-συμβούλου με έντονα υποστηρικτικό, ενισχυτικό και ενθαρρυντικό ρόλο.
ü Σαφείς, εύστοχες παρατηρήσεις και κατευθύνσεις από μέρους του εκπαιδευτή στον εκπαιδευόμενο, ώστε να προωθείται η μάθηση και η δόμηση νέων γνώσεων.
ü Έλεγχος του υποβάθρου του εκάστοτε σπουδαστή και πρόκληση ευκαιριών για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του μέσα στο καλύτερο δυνατό εκπαιδευτικό πλαίσιο.
üΔυνατότητα ανάπτυξης κριτικής σκέψης και αυτοπροσδιορισμού, γενικότερα μεταγνωστικών δεξιοτήτων, στον εκπαιδευόμενο.
ü Επιδίωξη για συνεργατική μάθηση και εποικοδομητική-διαλεκτική συναναστροφή του φοιτητή με τον κοινωνικό του περίγυρο.
Τρίτη 28 Μαΐου 2019
Blog και εκπαίδευση
- ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ BLOG
Ένα <<Ιστολόγιο>>, όπως είναι η ελληνική μετάφραση του <<Blog>>, είναι μια διαδικτυακή έκδοση η οποία αποτελείται από πολλά άρθρα.Τα blogs είναι στην μεγαλύτερή τους πλειοψηφία θεματικά και πραγματεύονται συνήθως θέματα που αφορούν την παγκόσμια κοινότητα, όπως θέματα τεχνολογίας, επιστήμης και πολιτικής.Αρκετές φορές παρουσιάζονται μέσα σε αυτά οι εργασίες και τα επιτεύγματα άλλων ανθρώπων.Τα blogs συνδέονται με άλλα blogs και άλλα websites, ενώ πολλά από αυτά επιτρέπουν και το σχολιασμό των αρχικών θέσεων του συγγραφέα απο τους αναγνώστες του blog.Έτσι, πολλές φορές αναπτύσσεται διάλογος μεταξύ τους ο οποίος προφανώς οδηγεί και στην ανταλλαγή απόψεων.
- BLOGS ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Όπως είναι γνωστό οι μαθητές μέσα από το σχολείο αποκομίζουν γνώσεις και εφόδια για την μετ' έπειτα ζωή τους.Το σχολείο όμως οφείλει να επιτρέψει στους μαθητές να αποκτήσουν και ικανότητες έκφρασης.Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τα ιστολόγια, τα οποία μεσω της σωστής χρήσης τους, από τους διδάσκοντες αλλά και απο τους μαθητές, μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό παράγοντα έκφρασης και επικοινωνίας.Πρέπει να αναφερθεί ότι η δημιουργία και η εκπαιδευτική αξιοποίηση των blogs είναι ιδιαίιτερα αυξημένη σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία.Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι και στην Ελλάδα η χρήση των ιστολογίων για εκπαιδευτικούς λόγους είναι άγνωστη.
Αντιθέτως, είναι μεγάλος ο αριθμός των ελλήνων εκπαιδευτικών οι οποίοι επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το μέσο στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες της τάξης τους.Η κατασκευή ενός blog είναι ιδιαίτερα απλή υπόθεση και είναι δωρεάν, ενώ η δημοσίευση ενώς άρθρου (γνωστό και ως <<post>>) γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού.Έτσι, και οι μαθητές μπορούν να φτιάξουν κάτι ανάλογο και να στήσουν μέσα σε αυτό την σχολική τους εφημερίδα, να προβάλουν τις διάφορές τους εργασίες αλλά και τα δημιουργικά τους επιτεύγματα.Μάλιστα, για πρώτη φορά το 2008 πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός <<Ξεμπλόγκαρε>> ο οποίος παρακινεί τους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να κατασκευάσουν το δικό τους blog.
- ΕΙΔΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ
- Ιστολόγιο εκπαιδευτικού που απευθύνεται στους μαθητές του. Συνήθως, περιέχει τα βασικά σημεία της διδασκαλίας,πρόσθετο διδακτικό υλικό όπως video και εικόνες,ανάθεση εργασιών στους μαθητές, χρήσιμες συμβουλές για την κατανόηση του μαθήματος ακόμη και ενημέρωση των γονέων.
- Ιστολόγιο σχολικής τάξης. Μπορεί να είναι το ιστολόγιο που έχουν φτιάξει οι μαθητές μιας τάξης μαζί με τον καθηγητή τους στα πλαίσια του μαθήματος.Περιλαμβάνει τις καθημερινές δραστηριότητες της τάξης, διάφορα progect που έχει αναλάβει να βγάλει εις πέρας ακόμα και τα σχόλια των μαθητών από μία εκπαιδευτική εκδρομή, σε ένα μουσείο ή σε ένα κέντρο περιβαλλοντολογικής εκδρομής για παράδειγμα.
- Ιστολόγιο-σχολική εφημερίδα.Οι μαθητές μπορούν να φτιάξουν την σχολική τους εφημερίδα, να την ανανεώνουν συχνά και να βάζουν νέα άρθρα με τις διάφορες δραστηριότητες και εκδηλώσεις του σχολείου τους
Έννοιες και όροι ...
Ορισμός και κατανόηση των όρων: HTTP, URL, Hyperlink, ISP, FTP
- HTTP: Όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη ενότητα, ένα πρωτόκολλο είναι κανόνας επικοινωνίας. Η επικοινωνία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε διάφορα στάδια. Το TCP/ IP είναι το πρωτόκολλο που ελέγχει το ρυθμό / ροή της επικοινωνίας. Κάθε συγκεκριμένος τύπος επικοινωνίας που πραγματοποιείται, χρειάζεται επιπλέον κανόνες που καθορίζουν πώς θα πραγματοποιηθεί. Οι διαδικασίες με τις οποίες μεταδίδονται οι σελίδες με τη μορφή HTML στο διαδίκτυο, καθορίζονται από ένα άλλο πρωτόκολλο που ονομάζεται HTTP ή αλλιώς "πρωτόκολλο μετάδοσης υπερκειμένου" (HyperText Transfer Protocol).
- FTP: Ένα από τα χαρακτηριστικά του διαδικτύου είναι η δυνατότητα λήψης αρχείων από ιστοσελίδες. Η λήψη των αρχείων προϋποθέτει τη χρήση ενός άλλου πρωτοκόλλου που ονομάζεται FTP ή "πρωτόκολλο μεταφοράς αρχείων" (File Transfer Protocol).
- URL: Κάθε ιστοσελίδα έχει μία μοναδική διεύθυνση που ονομάζεται URL ή "Uniform Resource Locator". Κάποιες φορές αναφέρεται και ως "διεύθυνση της σελίδας". Αυτή η δομή των URLs θα σχολιαστεί σε επόμενη ενότητα. Προκειμένου να υπάρξει πρόσβαση σε μια ιστοσελίδα, θα πρέπει ο χρήστης να πληκτρολογήσει το URL στο παράθυρο της αναζήτησης και έπειτα να πατήσει ENTER ή Search.
- Hyperlink: Οι υπερσύνδεσμοι είναι δεσμοί που συνδέονται με κείμενα και γραφικά σε ιστοσελίδες και σε έγγραφα και οι οποίοι βοηθούν να γίνεται απευθείας μετάβαση σε άλλη ιστοσελίδα, χωρίς να χρειαστεί να πληκτρολογηθεί το URL. Κείμενο που σχετίζεται με υπερσύνδεσμο, έχει καθιερωθεί να εμφανίζεται σε μπλε, υπογραμμισμένο φόντο. Για να ενεργοποιηθεί ο υπερσύνδεσμος, πρέπει να γίνει "κλικ" στο κείμενο ή το γραφικό της ιστοσελίδας. Ο περιηγητής έχει τη δυνατότητα να ερμηνεύει τον υπερσύνδεσμο, να εντοπίζει και στη συνέχεια να εμφανίζει τη σελίδα αυτόματα.
- ISP: Για πρόσβαση στο διαδίκτυο χρειάζονται συγκεκριμένα πράγματα:
α) ένας υπολογιστής,
β) τηλεφωνική σύνδεση,
γ) διαμορφωτής - αποδιαμορφωτής (modem),
δ) λογισμικό πλοήγησης εγκατεστημένο στον υπολογιστή, και τέλος
ε) ένα λογαριασμό σε ISP.
Για προσβαση στην κεντρική υποδομή του διαδικτύου είναι αναγκαία η σύνδεση με έναν οργανισμό που ήδη έχει. Υπάρχουν ειδικές επιχειρήσεις που έχουν ως σκοπό να προμηθεύουν με συνδέσεις στο διαδίκτυο ιδιώτες και μικρούς οργανισμούς. Αυτές οι επιχειρήσεις ονομάζονται προμηθευτές υπηρεσιών διαδικτύου ή ISPs (Internet Service Providers). Προς κάποια αμοιβή, χορηγούν σύνδεση μεταξύ υπολογιστή και της κεντρικής υποδομής. Οι ISPs ποικίλλουν ως προς τη τιμή και τη ποιότητα. Η ποιότητα αναφέρεται στο πόσο εύκολα γίνεται η εγκατάσταση της σύνδεσης και όταν πλέον εγκατασταθεί η σύνδεση, πόσο γρήγορη θα είναι.
ι είναι το youtube;
o YouTube είναι ιστότοπος, ο οποίος επιτρέπει αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών ταινιών.
Δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 2005[1] και το Νοέμβριο του 2006 ονομάστηκε από το περιοδικό Time "Invention of the Year 2006" (Η Εφεύρεση του 2006). Τον Οκτώβριο του 2006, η εταιρεία αγοράστηκε από την Google με ανταλλαγή μετοχών αξίας 1,65 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ και σήμερα λειτουργεί ως θυγατρική της Google. Η εταιρία εδρεύει στο Σαν Μπρούνο της Καλιφόρνια, και χρησιμοποιεί την τεχνολογία Adobe Flash Video για να εμφανιστεί μια μεγάλη ποικιλία από το περιεχόμενο φτιαγμένο από χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των κλιπ ταινιών, κλιπ τηλεόρασης, βίντεο και μουσικής, καθώς και ερασιτεχνικό περιεχόμενο, όπως το video blogging και σύντομα πρωτότυπα βίντεο. Μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου στο YouTube έχει φορτωθεί από τα άτομα, αν και μέσα μαζικής ενημέρωσης και επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων των CBS, BBC, Vevo και άλλες οργανώσεις παρέχουν ορισμένο από το υλικό τους μέσω του site, ως μέρος του προγράμματος εταιρικής σχέσης YouTube.
Όλοι μπορούν να βλέπουν τις αποθηκευμένες ψηφιακές ταινίες (βίντεο), ενώ τα εγγεγραμμένα μέλη μπορούν να αποθηκεύουν απεριόριστο αριθμό ταινιών με χρονικό όριο δεκαπέντε λεπτών το κάθε βίντεο. Μαζί με τις ταινίες φαίνεται και ο αριθμός των μελών που τις έχουν δει, ώστε να φαίνονται ποιες είναι οι πιο δημοφιλείς. Επίσης ένας χρήστης μπορεί να πει αν του αρέσει ένα βίντεο ή όχι. Τα εγγεγραμμένα μέλη μπορούν να αφήσουν σχόλια στο κάθε βίντεο και να πατήσουν το κουμπί "Μου αρέσει" καθώς επίσης και να βαθμολογήσουν και να απαντήσουν τα σχόλια άλλων χρηστών.
Μη εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να παρακολουθήσουν τα βίντεο, ενώ οι εγγεγραμμένοι χρήστες επιτρέπεται να ανεβάσουν απεριόριστο αριθμό βίντεο. Βίντεο που θεωρούνται ότι περιέχουν δυνητικά προσβλητικό περιεχόμενο είναι διαθέσιμα μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες 18 και άνω.
Αξιοποίηση των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη
Αξιοποίηση των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη
- 1. Αξιοποίηση των ΤΠΕ στηΔιδακτική πράξη<br />Μανικάρου Μεταξούλα, φιλόλογος, <br />δρ. Νεοελληνικής Λογοτεχνίας<br />manikarou@yahoo.gr και manikarou@sch.gr<br />1<br />Εισαγωγική επιμόρφωση νεοδιόριστων, ΠΕΚ Πάτρας 2011-12<br />Μεταξούλα Μανικάρου, ΠΕ02 - manikarou@yahoo.gr<br />
- 2. Εισαγωγή των ΤΠΕ στην εκπαίδευση<br />ΤΠΕ ή Νέες Τεχνολογίες αντί Πληροφορική<br />* Τεχνολογίες που επιτρέπουν την επεξεργασία και τη μετάδοση μιας ποικιλίας μορφών αναπαράστασης της πληροφορίας (σύμβολα, εικόνες, ήχος, βίντεο) και <br /> τα μέσα που είναι φορείς αυτών των μηνυμάτων (Κόμης, 2004: 16) <br />* Σύνολο των δεξιοτήτων, τεχνικών και γνωστικών για την επίλυση προβλημάτων σχετικά με την πληροφόρηση και την επικοινωνία (Κυρίδης, 2003:40) <br />ΤΠΕ: ορισμός <br />Εισαγωγή στην εκπαίδευση<br />Ηλεκτρονικός Υπολογιστής (Η/Υ):<br />● με δυνατότητες πολυμέσων: καταγραφή, επεξεργασία και αποθήκευση κειμένου, ήχου, κινούμενης εικόνας και βίντεο (και τον μεταξύ τους συνδυασμό)<br />● με δυνατότητες υπερμέσων, μη γραμμική σύνδεση του υπερκειμένου και των πολυμέσων μέσω συνδέσμων (links) σε αλληλεπίδραση με το χρήστη<br />● με δυνατότητες τηλεπικοινωνιών μεταξύ ανθρώπων και συσκευών και συσκευών μεταξύ τους, πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων, τράπεζες πληροφοριών, ανάπτυξη και χρήση δικτύων υπολογιστών…<br />Λόγοι<br />Ριζικοί μετασχηματισμοί<br />Νέοι ρόλοι <br />2<br />Εισαγωγική επιμόρφωση νεοδιόριστων, ΠΕΚ Πάτρας 2011-12<br />Μεταξούλα Μανικάρου, ΠΕ02 - manikarou@yahoo.gr<br />
ΤΡΟΠΟΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ
ΤΡΟΠΟΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ ΑΠΟ ΕΚΠ/ΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
1. Προετοιμασία μαθήματος από τον/την εκπ/κό (επίσκεψη σε ιστοσελίδες και πύλες για τη συλλογή πληροφοριών ή την εύρεση πηγών στις οποίες μπορεί να παραπέμψει τους μαθητές/τριες προκειμένου να
αξιοποιήσουν τις σχετικές πληροφορίες.
2. Δημοσίευση στο www από τον/την εκπ/κό (ανάρτηση πληροφοριών, υποδείξεων, απόψεων, εργασιών μαθητών/τριών στο διαδίκτυο
3. Συλλογή πληροφοριών από τους μαθητές/τριες (επίσκεψη σε ιστοσελίδες και εκτέλεση εργασιών στο πλαίσιο μαθήματος με την καθοδήγηση του εκπ/κού είτε χωρίς αυτήν με χρήση WebQuests
”ιστοεξερευνήσεις”.
4. Δημοσίευση στο www από τους μαθητές (οι μαθητές προβάλλουν και δημοσιεύουν τη δουλειά τους – χρήση των blogs)
Blogs (ιστολόγια): Είναι ένα είδος δικτυακού ημερολογίου όπου οι συγγραφείς γράφουν περιοδικά για θέματα που τους ενδιαφέρουν. Οι επισκέπτες της σελίδας μπορούν να προσθέτουν σχόλια στα
δημοσιευμένα άρθρα, τα οποία εγκρίνονται προηγουμένως από τους συγγραφείς-ιδιοκτήτες του blog.
Wikis: Είναι μια ομάδα ιστοσελίδων όπου μπορούν και οι χρήστες εκτός από τον/την δημιουργό να προσθέτουν ή να επεξεργάζονται τα σχόλια. Η πιο φημισμένη είναι η γνωστή Wikipedia.
WebQuests:Είναι ιστοσελίδες που φιλοξενούν οργανωμένες δραστηριότητες στις οποίες υπάρχουν όλα τα βήματα από την αρχή: συλλογή πληροφοριών, διαδικασία, αξιολόγηση σε μια ενιαία συλλογή.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ
1.Πρόκειται για προσωπική ιστοσελίδα;
2.Από τι τύπο domain προέρχεται η πληροφορία στη σελίδα;
3.Ποιος έγραψε τη σελίδα;
4.Είναι ενημερωμένη η σελίδα;
5.Υπάρχει τεκμηρίωση στις πληροφορίες που δίνονται;
6.Αν είναι αναπαραγωγή από άλλη πηγή μήπως έχει υποστεί αλλοιώσεις;
7.Υπάρχουν σύνδεσμοι προς άλλες σελίδες; Λειτουργούν;
8.Είναι αντιπροσωπευτικοί ή μονόπλευροι οι σύνδεσμοι;
9.Είναι διαθέσιμες οι πληροφορίες σε άλλες γλώσσες;
10.Είναι δυνατή η ανάγνωση της σελίδας από άτομα με ειδικές ανάγκες;
11.Υπάρχουν διαφημίσεις στην ιστοσελίδα;
12.Υπάρχουν γραμματικά ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη στην ιστοσελίδα;
13.Είναι το περιεχόμενό της σύμφωνο με τα κοινωνικά πρότυπα;
14.Είναι η ιστοσελίδα αισθητικά αποδεκτή;
Διδακτική αξιοποίηση του Blog
Το Blog στη διδακτική πρακτική.
Η αξιοποίησή τους σε εκπαιδευτικές εφαρμογές σχετίζεται με τις δυνατότητες που έχουν ως ψηφιακό αλλά και ως παιδαγωγικό εργαλείο δηλ. ως μαθησιακό περιβάλλον που ευνοεί την ανταλλαγή απόψεων, την αλληλεπίδραση (Paulus & Spence, 2010) και την παραγωγή γνώσης.
Ως ψηφιακό εργαλείο δεν απαιτεί τεχνικές γνώσεις για τη δημιουργία και τη χρήση του ενώ προσφέρει ευκολία και αμεσότητα στην πρόσβαση – ξεπερνώντας τους σχολικούς χωροχρονικούς περιορισμούς, οργάνωση του περιεχομένου (χρονολογική και θεματολογική αρχειοθέτηση των δημοσιευμένων άρθρων) και δυνατότητα αξιοποίησης ποικίλων σημειωτικών πόρων (video, ήχος, εικόνα). Tαυτόχρονα μέσω του σχολιασμού, της διασύνδεσης με πηγές, ιστοσελίδες και άλλα ιστολόγια, της δυνατότητας αποστολής email και της ροής μετάδοσης της πληροφορίας σε πραγματικό χρόνο προωθείται η αμφίδρομη επικοινωνία με τους χρήστες, η συμμετοχική διαδικασία και η διαμόρφωση διαδικτυακών κοινοτήτων.
Ως παιδαγωγικό εργαλείο τα ιστολόγια καθιστούν δυνατή τη διαμόρφωση αυθεντικών περιστάσεων επικοινωνίας καθώς οι δημοσιεύσεις απευθύνονται σε ένα πραγματικό αναγνωστικό κοινό με το οποίο αναπτύσσεται διάλογος, ανταλλαγή ιδεών και απόψεων και ενθαρρύνεται η αυτοέκφραση, η δημιουργικότητα, οι δεξιότητες συνεργασίας και η αναλυτική και κριτική σκέψη (Angelaina & Jimoyiannis 2010). Η δυνατότητα ανάρτησης σχολίων προωθεί τη διαδραστικότητα, τη δημόσια συζήτηση, τον αναστοχασμό, την ανατροφοδότηση και τις μαθησιακές αρχές που υποστηρίζουν την συνεργατική οικοδόμηση της γνώσης σε κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Επιπλέον επιτυγχάνεται η διαμόρφωση κοινοτήτων μάθησης (Poling, 2005) δηλ. μαθησιακών περιβαλλόντων στα οποία οι συμμετέχοντες μοιράζονται κοινές αντιλήψεις, ενδιαφέροντα και πρακτικές, επικοινωνούν και τελικά οικοδομούν γνώση ως αποτέλεσμα μιας συλλογικής διαδικασίας διαπραγμάτευσης και όχι ως ατομική και αποπλαισιωμένη πρακτική.
Η αξιοποίηση των ιστολογίων στην εκπαιδευτική πράξη παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και η εφαρμογή κατάλληλα σχεδιασμένων εκπαιδευτικών σεναρίων μπορεί να ενθαρρύνει την αναστοχαστική μάθηση, την εμβάθυνση, την ανατροφοδότηση και τελικά την οικοδόμηση νέων γνώσεων (Dippold, 2009) μέσα από την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία των μαθητών. Τα ιστολόγια μπορούν να λειτουργήσουν ως πάροχοι πληροφοριών, ως χώρος αποθήκευσης και κατηγοριοποίησης του διδακτικού υλικού και ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ διδάσκοντος και διδασκομένων αποτελώντας ψηφιακά κέντρα οργάνωσης των γνωστικών και μαθησιακών αντικειμένων. Επίσης μπορούν να αποτελέσουν ψηφιακούς τόπους όπου οι μαθητές μπορούν να αναρτήσουν τις εργασίες τους και να δεχθούν τα σχόλια των συμμετεχόντων αναπτύσσοντας έτσι το διάλογο και τη συζήτηση στην τάξη. Τέλος υποστηρίζουν μοντέλα μικτής διδασκαλίας και μάθησης (blended learning) συνδυάζοντας την τυπική (σχολική τάξη) με τη μη τυπική (από απόσταση) μάθηση (Shih, 2010) ή προσφέρουν τη δυνατότητα διασύνδεσης των γνωστικών αντικειμένων (Ηuffaker, 2005; Duffy & Bruns, 2006) στα πλαίσια της διερευνητικής προσέγγισης της γνώσης. Ο εκπαιδευτικός είναι ο διαμεσολαβητής της γνώσης, ο εμψυχωτής και ο συντονιστής που οργανώνει τα βήματα της σκαλωσιάς πάνω στην οποία οι μαθητές οικοδομούν τη γνώση (Collis & Moonen, 2005). Αποκτά πλέον καθοδηγητικό και υποστηρικτικό ρόλο χρησιμοποιώντας τα ιστολόγια είτε ως εργαλεία διαχείρισης των μαθησιακών αντικειμένων είτε ως περιβάλλοντα υλοποίησης σχεδίων εργασίας (projects). Επιπλέον μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως ηλεκτρονικό φάκελο μαθήματος (e – portfolio) προκειμένου να υποστηρίξει και να αξιολογήσει την πρόοδο των μαθητών του ή ως χώρο διαλόγου, ανακοινώσεων και δημοσίευσης δραστηριοτήτων. Σχετικά πρόσφατα προωθούνται επίσης οι ομάδες ιστολογίων, όπου οι συμμετέχοντες χωρισμένοι σε ομάδες αναρτούν άρθρα και σχόλια όχι μόνο στο δικό τους ιστολόγιο αλλά και στα ιστολόγια άλλων ομάδων.
Πέμπτη 23 Μαΐου 2019
ΟΙ ΤΠΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Παιδαγωγική αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. (Διδακτικές Προσεγγίσεις)
Προβληματική – Αναγκαιότητα
Η Διεθνής Επιτροπή για την Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα προτείνει τέσσερις (4) πυλώνες της εκπαίδευσης και της γνώσης:
Το άτομο να μάθει:
να μαθαίνει
να ενεργεί
να ζει και να συνεργάζεται με τους άλλους και
να υπάρχει.
Η εφαρμογή αυτών των πυλώνων, στο πλαίσιο της εκπαίδευσης για ένα βιώσιμο μέλλον προϋποθέτει συνεργατικές διερευνητικές διδακτικές προσεγγίσεις, οι οποίες εκπορεύονται από κοινωνικές και κριτικές εποικοδομητικές θεωρητικές προσεγγίσεις και τις αντίστοιχες αρχές τους. Οι κοινωνικο-πολιτισμικές θεωρίες έχουν επηρεάσει και αλλάξει τον προσανατολισμό για τη θέση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μονάδες ανάλυσης παύουν να είναι αποκλειστικά ο υπολογιστής και το εκπαιδευτικό λογισμικό που τον συνοδεύει και νέες μονάδες ανάλυσης προστίθενται, όπως το δίκτυο υπολογιστών με την ποικιλία των εφαρμογών που διαθέτει και τις πολλαπλές δραστηριότητες που μπορεί να υποστηρίζει.
Στη βάση των σύγχρονων θεωρητικών και παιδαγωγικών προσεγγίσεων, αναπτύσσονται κοινωνικοεποικοδομητικές και κοινωνικοπολιτισμικές μέθοδοι διδασκαλίας και μάθησης με την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Κάποιες από αυτές παρατίθενται στη συνέχεια.
πηγή: https://economu.wordpress.com/e%CE%BD%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%80%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84-%CF%80-%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BA/
Τρίτη 21 Μαΐου 2019
Διδακτική αξιοποίηση του Blog
Iστολόγια (blogs)
Πηγή: http://eprl.korinthos.uop.gr
Τα ιστολόγια (blogs) είναι ιστοσελίδες ανάρτησης περιεχομένου με αντίστροφη χρονολογική σειρά, οι οποίες ενημερώνονται συχνά με ευθύνη του διαχειριστή τους. Oι αναγνώστες τους έχουν τη δυνατότητα να σχολιάζουν και να καταθέτουν τη δική τους άποψη, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση διαδικτυακών κοινοτήτων (online communities), ο ρόλος των οποίων ενισχύεται από τη διασύνδεση με δικτυακές πηγές, ιστοσελίδες και άλλα ιστολόγια. Έχουν υβριδική και πολυτροπική δομή ενσωματώνοντας γνωρίσματα από διάφορα κειμενικά είδη (προσωπικά ημερολόγια, άρθρα εφημερίδων, κατάλογοι συνδέσμων) ενώ πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλοι σημειωτικοί πόροι όπως βίντεο ή φωτογραφίες (Lankshear & Knobel 2006). Το περιεχόμενο και η μορφή τους διαμορφώνονται ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τους στόχους του κάθε χρήστη. Ειδικότερα τα δομικά στοιχεία των εκπαιδευτικών ιστολογίων είναι : η κεντρική σελίδα (τίτλος, σύντομη περιγραφή μαθησιακής δραστηριότητας, πληροφορίες, οδηγίες κλπ.), η βοηθητική σελίδα (χώρος συζήτησης για θέματα τεχνικής βοήθειας), οι ηλεκτρονικές πηγές (ψηφιακό υλικό, σύνδεσμοι για άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες), η ενότητα οργάνωσης (για τη διευκόλυνση της αναζήτησης) και η σελίδα ενημέρωσης (θέματα που αφορούν την πορεία της εργασίας).
Η αξιοποίησή τους σε εκπαιδευτικές εφαρμογές σχετίζεται με τις δυνατότητες που έχουν ως ψηφιακό αλλά και ως παιδαγωγικό εργαλείο δηλ. ως μαθησιακό περιβάλλον που ευνοεί την ανταλλαγή απόψεων, την αλληλεπίδραση (Paulus & Spence, 2010) και την παραγωγή γνώσης.
Ως ψηφιακό εργαλείο δεν απαιτεί τεχνικές γνώσεις για τη δημιουργία και τη χρήση του ενώ προσφέρει ευκολία και αμεσότητα στην πρόσβαση – ξεπερνώντας τους σχολικούς χωροχρονικούς περιορισμούς, οργάνωση του περιεχομένου (χρονολογική και θεματολογική αρχειοθέτηση των δημοσιευμένων άρθρων) και δυνατότητα αξιοποίησης ποικίλων σημειωτικών πόρων (video, ήχος, εικόνα). Tαυτόχρονα μέσω του σχολιασμού, της διασύνδεσης με πηγές, ιστοσελίδες και άλλα ιστολόγια, της δυνατότητας αποστολής email και της ροής μετάδοσης της πληροφορίας σε πραγματικό χρόνο προωθείται η αμφίδρομη επικοινωνία με τους χρήστες, η συμμετοχική διαδικασία και η διαμόρφωση διαδικτυακών κοινοτήτων.
Ως παιδαγωγικό εργαλείο τα ιστολόγια καθιστούν δυνατή τη διαμόρφωση αυθεντικών περιστάσεων επικοινωνίας καθώς οι δημοσιεύσεις απευθύνονται σε ένα πραγματικό αναγνωστικό κοινό με το οποίο αναπτύσσεται διάλογος, ανταλλαγή ιδεών και απόψεων και ενθαρρύνεται η αυτοέκφραση, η δημιουργικότητα, οι δεξιότητες συνεργασίας και η αναλυτική και κριτική σκέψη (Angelaina & Jimoyiannis 2010). Η δυνατότητα ανάρτησης σχολίων προωθεί τη διαδραστικότητα, τη δημόσια συζήτηση, τον αναστοχασμό, την ανατροφοδότηση και τις μαθησιακές αρχές που υποστηρίζουν την συνεργατική οικοδόμηση της γνώσης σε κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Επιπλέον επιτυγχάνεται η διαμόρφωση κοινοτήτων μάθησης (Poling, 2005) δηλ. μαθησιακών περιβαλλόντων στα οποία οι συμμετέχοντες μοιράζονται κοινές αντιλήψεις, ενδιαφέροντα και πρακτικές, επικοινωνούν και τελικά οικοδομούν γνώση ως αποτέλεσμα μιας συλλογικής διαδικασίας διαπραγμάτευσης και όχι ως ατομική και αποπλαισιωμένη πρακτική.
Η αξιοποίηση των ιστολογίων στην εκπαιδευτική πράξη παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και η εφαρμογή κατάλληλα σχεδιασμένων εκπαιδευτικών σεναρίων μπορεί να ενθαρρύνει την αναστοχαστική μάθηση, την εμβάθυνση, την ανατροφοδότηση και τελικά την οικοδόμηση νέων γνώσεων (Dippold, 2009) μέσα από την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία των μαθητών. Τα ιστολόγια μπορούν να λειτουργήσουν ως πάροχοι πληροφοριών, ως χώρος αποθήκευσης και κατηγοριοποίησης του διδακτικού υλικού και ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ διδάσκοντος και διδασκομένων αποτελώντας ψηφιακά κέντρα οργάνωσης των γνωστικών και μαθησιακών αντικειμένων. Επίσης μπορούν να αποτελέσουν ψηφιακούς τόπους όπου οι μαθητές μπορούν να αναρτήσουν τις εργασίες τους και να δεχθούν τα σχόλια των συμμετεχόντων αναπτύσσοντας έτσι το διάλογο και τη συζήτηση στην τάξη. Τέλος υποστηρίζουν μοντέλα μικτής διδασκαλίας και μάθησης (blended learning) συνδυάζοντας την τυπική (σχολική τάξη) με τη μη τυπική (από απόσταση) μάθηση (Shih, 2010) ή προσφέρουν τη δυνατότητα διασύνδεσης των γνωστικών αντικειμένων (Ηuffaker, 2005; Duffy & Bruns, 2006) στα πλαίσια της διερευνητικής προσέγγισης της γνώσης. Ο εκπαιδευτικός είναι ο διαμεσολαβητής της γνώσης, ο εμψυχωτής και ο συντονιστής που οργανώνει τα βήματα της σκαλωσιάς πάνω στην οποία οι μαθητές οικοδομούν τη γνώση (Collis & Moonen, 2005). Αποκτά πλέον καθοδηγητικό και υποστηρικτικό ρόλο χρησιμοποιώντας τα ιστολόγια είτε ως εργαλεία διαχείρισης των μαθησιακών αντικειμένων είτε ως περιβάλλοντα υλοποίησης σχεδίων εργασίας (projects). Επιπλέον μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως ηλεκτρονικό φάκελο μαθήματος (e – portfolio) προκειμένου να υποστηρίξει και να αξιολογήσει την πρόοδο των μαθητών του ή ως χώρο διαλόγου, ανακοινώσεων και δημοσίευσης δραστηριοτήτων. Σχετικά πρόσφατα προωθούνται επίσης οι ομάδες ιστολογίων, όπου οι συμμετέχοντες χωρισμένοι σε ομάδες αναρτούν άρθρα και σχόλια όχι μόνο στο δικό τους ιστολόγιο αλλά και στα ιστολόγια άλλων ομάδων.
Blogging In The Classroom
Συμπέρασμα
Eίναι σαφές ότι η ευρύτατη διάδοση των εφαρμογών του web 2.0 έχει σημαντικές επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εκφράζονται, επικοινωνούν και τελικά διαμορφώνουν τις ταυτότητές τους. Επηρεάζει όχι μόνο την εξέλιξη του διαδικτύου αλλά και τις κοινωνικές πρακτικές των χρηστών τους και ανασκευάζει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση τους με τον κόσμο. Η δυναμική τους συνδέεται άμεσα με το γεγονός ότι ο χρήστης αποκτά πλέον κεντρική θέση, συμμετέχει ενεργά, διαμορφώνει περιεχόμενο και αναπτύσσει αλληλεπίδραση. Η διδακτική αξιοποίηση αυτών των εργαλείων εστιάζεται κυρίως στη δυνατότητα που έχουν να υποστηρίξουν καινοτόμες διδακτικές μεθόδους και κοινωνικοπολιτισμικά μοντέλα μάθησης όπου ο μαθητής αξιοποιώντας το δυναμικό των νέων τεχνολογιών καλείται με κριτική οπτική να επιλύσει αυθεντικά προβλήματα. Η διδακτική αξιοποίηση του web 2.0 προϋποθέτει όχι μόνο την κατανόηση των ψηφιακών πρακτικών γραμματισμού των εφήβων και το είδος των ταυτοτήτων τις οποίες αυτοί διαμορφώνουν αλλά και ένα «ανοιχτό» σχολείο και κατ’ επέκταση τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του. Στην ίδια λογική εντάσσεται και η διδακτική αξιοποίηση των ιστολογίων που αποτελούν αποτελεσματική μορφή ασύγχρονης μάθησης και παρέχουν ποικίλες δυνατότητες υπέρβασης του διδακτικού εγχειριδίου, της ύλης και των χωροχρονικών περιορισμών του αναλυτικού προγράμματος. Η επιτυχημένη υλοποίηση της εφαρμογής τους προϋποθέτει τη μετατόπιση των φορέων της μάθησης σε νέους ρόλους ενώ οι διδακτικές πρακτικές που αφορούν στην αξιοποίησή τους συντελούν στην ενεργοποίηση του ενδιαφέροντος των μαθητών και την ενίσχυση των εσωτερικών κινήτρων μάθησης. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η δημιουργία κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος εμπιστοσύνης και ενισχύεται η αλληλεπίδραση στην κοινότητα μάθησης ενώ παράλληλα προσφέρονται ευκαιρίες για αναστοχασμό και ανάπτυξη μεταγνωστικών δεξιοτήτων από την πλευρά των μαθητών.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Αngelaina, S., & Jimoyiannis, A. (2010). Developing and investigating a student community of inquiry through an educational blog. In A. Jimoyiannis (ed.), Proceedings of the 7th PanHellenic Conference with International Participation “ICT in Education” (pp. 137 – 145). HAICTE: Korinthos, Greece (in Greek). Retrieved 26 October 2010, from Uhttp://Korinthos.uop.gr/ ~hcicte10/proceedings/168.pdfU
Collis, B. & J. Moonen. 2005. An On-Going Journey: Technology as a Learning Workbench. University of Twente, Enschede: The Netherlands.
Dippold, D. (2009). Peer feedback through blogs: Student and teacher perceptions in an advanced German class, ReCALL, 21(1), 18–36.
Du, H. S., & Wagner, C. (2007). Learning with weblogs: enhancing cognitive and social knowledge construction. IEEE Transactions on Professional Communication, 50(1), 1‐16.
Duffy, P. & A. Bruns. 2006. The use of Blogs, Wikis and RSS in Education: A conversation of Possibilities. Στο Proceedings Online Learning and Teaching Conference 2006, 31-38. Brisbane: OLT.
Fahser- Herro, D. & C. Steinkuehler. 2009. Web 2.0 Literacy and Secondary Teacher Education. Journal of Computing in Teacher Education 26: 55-62.
Huffaker, D. 2005. The educated blogger: Using weblogs to promote literacy in the classroom. AACE Journal, 13(2): 1-98.
Lankshear, C. & M. Knobel. 2006. Blogging as participation: The Active Sociality of a New Literacy. In American Education Research Association Annual Meeting Conference Proceedings. San Francisco.
Paulus T., & Spence M. (2010). Using blogs to identify, misconceptions in a large undergraduate nutrition course. TechTrends, 54(5), 62‐68.
Philip, R., & Nicholls, J. (2009). Group blogs: Documenting collaborative drama processes. Australasian Journal of Educational Technology, 25(5), 683‐699.
Poling, C. (2005). Blog on building communication and collaboration among staff and students. Learning & Leading with Technology, 32(6), 12‐15.
Shih R.C. (2010). Blended learning using video based blogs : Public speaking for English as a second language students. Australasian Journal of Educational Technology, 26(6), 883‐897.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)